Ελάχιστοι φαίνεται να είναι φέτος οι παραγωγοί αγκινάρας που θα αποκοµίσουν κέρδος από την καλλιέργεια λόγω της µειωµένης σε σχέση µε πέρσι τιµής παραγωγού αλλά και της έξαρσης ενός είδους σαλιγκαριού στην περιοχή των Ιρίων, όπου παράγεται το 90 % της ελληνικής αγκινάρας, το οποίο καθιστά µη εµπορικό το προσβεβληµένο προϊόν.
Καταρχάς, η τιµή παραγωγού αυτή την περίοδο κυµαίνεται από 5 έως 8 ευρώ το δεµάτι, το οποίο περιέχει 20 τεµάχια, τουλάχιστον 20 % χαµηλότερα από την περσινή, που ήταν 7 – 10 ευρώ το δεµάτι.
Αυτή η µείωση αποδίδεται από πολλούς παραγωγούς στο γενικότερο οικονοµικό κλίµα της χώρας, και τη συνακόλουθη µειωµένη ζήτηση της πλειονότητας των προϊόντων. Ενδεικτικό είναι, όπως επισηµαίνει ο ∆ηµήτρης ∆ρούζας, παραγωγός αγκινάρας, ότι παρόλο που είναι λίγες οι ποσότητες, οι αγκινάρες δεν πωλούνται.
Συγκεκριµένα, µία επιπλέον αιτία της µειωµένης ζήτησης αγκινάρας, είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να καθαριστεί. Για παράδειγµα, όπως υπογραµµίζει ο γεωπόνος Παναγιώτης Χριστόπουλος, «τα 10 κιλά αγκινάρα απαιτούν 30 λεπτά καθάρισµα και γι’ αυτό δεν προτιµάται από αρκετούς καταναλωτές». Ειδικά φέτος, που υπήρχε πληθώρα φτηνώνλαχανικών λόγω του ήπιου καιρού, και συγκεκριµένα των υψηλών θερµοκρασιών από τον ∆εκέµβρη και µετά, η αγκινάρα παρουσίασε µειωµένη ζήτηση, καθώς οι καταναλωτές προτίµησαν, για παράδειγµα, το σπανάκι, ή άλλα λαχανικά.
Σύµφωνα µε τον Βαγγέλη Λυκουρέντζο, παραγωγό αγκινάρας, «η µειωµένη τιµή λόγω της χαµηλής ζήτησης σε συνδυασµό µε το κόστος καλλιέργειας, που ξεπερνάει τα 600 ευρώ το στρέµµα το χρόνο, και το αυξηµένο κόστος εισροών, που στην περίπτωση των λιπασµάτων έχει διπλασσιαστεί, έχει ως αποτέλεσµα σε δύσκολες χρονιές, όπως η φετινή, να µην καλύπτονται τα έξοδα της καλλιέργειας».
Όσον αφορά την έξαρση του νέου είδους σαλιγκαριού, που εµφανίζεται τα τελευταία 4 χρόνια στα Ίρια Αργολίδας, σύµφωνα µε τον κ. Χριστόπουλο, «φέτος το πρόβληµα ήταν µεγάλο, καθώς, λόγω των έντονων και πολλών βροχοπτώσεων έχουν προσβληθεί σε µικρότερο ή µεγαλύτερο βαθµό συνολικά 500 στρέµµατα από τα 4.000 που καλλιεργούνται στην περιοχή».
Σύµφωνα µε τον κ. Χριστόπουλο, «το σαλιγκάρι αυτό, που καταπολεµείται δύσκολα, τρώει την ανθοκεφαλή της αγκινάρας µε αποτέλεσµα αυτή να µην έχει εµπορική αξία». Μάλιστα, οι προσβεβληµένες αγκινάρες πωλήθηκαν έναντι 1,5 – 2 ευρώ το δεµάτι ή έµειναν απούλητες.
Επιπλέον, οι πολλές βροχοπτώσεις, που έχουν σηµειωθεί στην περιοχή επέφεραν τη µείωση κατά 20 – 30 % της φετινής παραγωγής αγκινάρας. Όπως εκτιµά ο κ. ∆ρούζας, «φέτος στην καλύτερη περίπτωση η παραγωγή θα φτάσει τα 1.500 κεφάλια το στρέµµα, ενώ κανονικά ένα στρέµµα µπορεί να αποδώσει 2.500 – 3.000 κεφάλια».
Φάκελος για Π.Ο.Π.
Φάκελος για την καταχώριση της αγκινάρας Ιρίων στον ευρωπαϊκό κατάλογο των προϊόντων Π.Ο.Π. αναµένεται να κατατεθεί από το ∆ήµο Ναυπλιέων στο τµήµα Π.Ο.Π. / Π.Γ.Ε. του Υπ.Α.Α.Τ.. Σύµφωνα µε τον καθηγητή Γεωργίας του Γ.Π.Α. Χρήστο Αυγουλά, η ανάδειξη της αγκινάρας των Ιρίων ως προϊόντος Π.Ο.Π. θα πολλαπλασιάσει την εµπορική της δυναµική και θα ενισχύσει σηµαντικά το εισόδηµα των παραγωγών µε την προστιθέµενη αξία που θα αποκτήσει.
Λιγότερη παραγωγή λόγω βροχοπτώσεων
Μειωµένη κατά 20 – 30 % φαίνεται να είναι η φετινή παραγωγή αγκινάρας λόγω των πολλών βροχοπτώσεων, που έχουν ως αποτέλεσµα να µην αναπτύσσεται καλά το φυτό. Από τις 15 – 20 Νοεµβρίου έχουν αρχίσει να συγκοµίζονται οι πρώιµες ποικιλίες, ενώ οι µεσοπρώιµες ξεκινάνε έναν µήνα µετά. Η συγκοµιδή των όψιµων ποικιλιών αρχίζει µετά τις γιορτές και τον Μάιο ολοκληρώνεται η συγκοµιδή όλων των ποικιλιών. Όπως τόνισε ο Βαγγέλης Λυκουρέντζος, παραγωγός αγκινάρας, καθώς η αγκινάρα είναι µία πολυετής καλλιέργεια, µε εργασίες που διαρκούν από τον Αύγουστο έως τον Μάιο, απαιτεί πολύ κόπο από τον παραγωγό». Στα Ίρια Αργολίδας παράγεται το 90 % της ελληνικής παραγωγής αγκινάρας, και συγκεκριµένα η αργίτικη ποικιλία, ενώ ελάχιστες ποσότητες παράγονται στην Τήνο, τη Μεσσηνία, την Κρήτη, τη Σύρο, τη Χίο, τη Λακωνία, την Κέρκυρα και την Ηλεία. Βέβαια, φέτος στην περιοχή των Ιρίων καλλιεργήθηκαν 3.500 – 4.000 στρέµµατα, 2.000 λιγότερα σε σχέση µε προηγούµενα χρόνια. Η Αργίτικη είναι η πιο διαδεδοµένη σήµερα ποικιλία αγκινάρας στην Ελλάδα, ενώ άλλες ποικιλίες είναι η Ιώδης, η Πολίτικη και η Ωοειδής. Οι ελληνικές αγκινάρες διοχετεύονται εξ ολοκλήρου στην εγχώρια αγορά, ενώ οι κατεψυγµένες αγκινάρες στην ελληνική αγορά προέρχονται από τρίτες χώρες (Τουρκία, Μαρόκο, Αίγυπτος, Τυνησία).
