Αποκάλυψη: Να που που μας οδηγεί η κυβέρνηση Τσίπρα

Ο αριστερός πρωθυπουργός κύριος Αλέξης Τσίπρας είναι πια οφθαλμοφανές ότι ανταγωνίζεται να ξεπεράσει σε πολιτική βαρβαρότητα τους πρώην συναδέλφους του ΓΑΠ, Σαμαρά και Βενιζέλο.
Κάποτε ο αείμνηστος Ευάγγελος Γιαννόπουλος σε μια συνέντευξη του είχε πει ότι, πριν το 1981 ντρεπόσουν να πεις πως είσαι αριστερός.

Αν και αυτό μοιάζει μακρινό είναι επίκαιρο, αφού είναι βέβαιο ότι με τα καμώματα της αριστερής κυβέρνησης Τσίπρα πράγματι σε λίγο καιρό θα ντρέπεται κανείς να ξεστομίσει ότι είναι αριστερός.
Κι ενώ εμείς οι σημερινοί σαραντάρηδες μεγαλώσαμε ακούγοντας συνθήματα του στυλ <ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά>, οι γενιές που μεγαλώνουν και έπονται σίγουρα δεν θα ξεχάσουν εύκολα και τι σημαίνει αριστερά.

Το όνομα του σημερινού πρωθυπουργού όπως και όλων των προηγούμενων μνημονιακών που προηγήθηκαν, θα γραφτούν με μελανά γράμματα στα κατάστιχα της ιστορίας, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία.

Η αριστερή κυβέρνηση έχει βαλθεί να εξοντώσει κάθε Έλληνα φορολογούμενο.
Τα εξωφρενικά φορολογικά μέτρα και αυτά του ασφαλιστικού συστήματος που εξαγγέλθηκαν δεν έχουν εισπρακτικό χαρακτήρα να ξέρετε.
Έχουν χρεωστικό χαρακτήρα.
Η τρόικα και η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρονται δηλαδή να εισπράξουν φόρους και χρήματα, αλλά ενδιαφέρονται να μετακυλήσουν το χρέος του κράτους πάνω στους πολίτες.
Οι δε πολίτες θα βρεθούν χρεωμένοι ως το λαιμό ανήμποροι να αντεπεξέλθουν στην φορολογική λαίλαπα.
Και τότε θα αρχίσουν οι κατασχέσεις.

Γι αυτό γίνεται και το περιουσιουλόγιο εξάλλου.
Αφενός για να γνωρίζουν οι δανειστές τι έχουν λαμβάνει σε περίπτωση που δεν πάρουν πίσω τα χρήματα τους.
Και αφετέρου για να χρησιμοποιεί την περιουσία των πολιτών του το κράτος σαν μορφή υποθήκης για να μπορεί να συνεχίσει να δανείζετε.

Όσο για τους αγρότες;
Όπως και όλοι οι άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες.
Όπως επίσης οι μικροεπιχειρήσεις και όποιος άλλος κλάδος αποτελεί την ραχοκοκαλιά της οικονομίας, θα διαλυθούν.

Ο αγρότης ως επαγγελματίας με την σημερινή του μορφή θα πάψει να υφίσταται.

Θα συνεχίσει ως ερασιτέχνης που παράγει μόνο για τις ανάγκες του σπιτιού του, αν και αυτό θα δυσκολέψει πάρα πολύ σύντομα με βάση τον διατροφικό κώδικα alimentarius.

Ίσως επιστρέψουμε μάλιστα και σε πρωτόγονες καταστάσεις επιστρατεύοντας ζώα για αυτές τις ανάγκες, αφού το να αγοράσεις ένα τρακτέρ για να παράγεις 1 στρέμμα σιτάρι και καλαμπόκι, ή θα είναι ασύμφορο ή θα σε καθιστά επαγγελματία οπότε θα αποφεύγεται.

Εκεί οδηγούμαστε λοιπόν με μαθηματική ακρίβεια, με την πολιτική αυτή και τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν.
Και δεν σας μιλάω ότι αυτά θα συμβούν στο μακρινό μέλλον.
Θα συμβούν στο τρέχον έτος ή το πολύ στο επόμενο.

Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν αν υπάρχει ελπίδα.
Αν υπάρχει περίπτωση να πετύχει το πρόγραμμα και η Ελλάδα να τα καταφέρει.
Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι, κατηγορηματικά όχι.

Και το χειρότερο για την χώρα και τον πολίτη είναι ότι δεν υπάρχει και φως στον ορίζοντα.
Αν πχ αύριο πούμε ότι κάνουμε εκλογές, τότε το εκλογικό σώμα θα ήταν σε πλήρη αδιέξοδο ως προς το τι να ψηφίσει για να αλλάξει αυτή η πολιτική.

Σε επαναστάσεις μην ελπίζετε.
Αφενός γιατί ο Έλληνας κάνει καμιά τετρακοσαριά χρόνια μέχρι να το πάρει απόφαση, και αφετέρου επειδή είναι πολλοί οι βολεμένοι.
Άλλος διορισμένος, άλλος με μαϊμού σύνταξη κτλ, δεν θα ρισκάρουν ποτέ να χάσουν κι αυτά τα λίγα που έχουν.

Οπότε!!!

Ας παίρνουμε ιδέες λοιπόν από τριτοκοσμικές χώρες για το πως μπορούμε να καλλιεργήσουμε με ζώα.

Γιατί προς τα εκεί πάμε ολοταχώς και θα το θυμηθείτε σύντομα αυτό το άρθρο όσοι το διαβάσετε...