Πότε και πώς φυτεύουμε τα κουκιά


Τα κουκιά είναι φυτό χει­μω­νιάτικο. Το σπέρνουμε προς το τέλος της χρονιάς για να έχουμε σοδειά προς το τέλος της άνοιξης ή τις αρχές του καλο­και­ριού, όταν είναι ακόμα πολύ λίγα τα φρέσκα λαχανικά που μπορεί να μας δώσει το περιβόλι μας. 
Εκείνο που πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας είναι πως τα κουκιά είναι ένα φυτό πολύ ανθεκτικό στο κρύο κι έτσι μπορούμε να τα σπεί­ρουμε οπο­τε­δή­ποτε από τις αρχές φθι­νο­πώ­ρου μέχρι μέσα στον Ιανουάριο. 

Προ­ε­τοι­μα­σία του χώματος. 
Αλλά τα κουκιά δεν είναι μόνο ανθεκτικά στο κρύο. Ανέχονται και τους περισ­σό­τε­ρους τύπους χώματος, αρκεί να μην παρα­κρα­τούν το νερό. 
Παρ’ όλα αυτά, καλό είναι να τα φυτεύετε σε ηλιόλουστα σημεία και σε χώματα που έχουν σκαφτεί καλά και κοπρι­στεί κατά προτίμηση ένα-δυο μήνες προη­γου­μέ­νως. 
Μια περίπου εβδομάδα πριν τη σπορά καλό είναι να προσθέσετε στο χώμα ένα αζωτούχο λίπασμα. 
Το ωραίο με τα κουκιά είναι πως κουβαλάνε επάνω τους μια βιολογική “μηχανή” που έργο της είναι να ενσω­μα­τώ­νει άζωτο στο χώμα – δηλαδή μικρά εξογκώματα με κατάλληλα βακτηρίδια κατά μήκος των ριζών τους. 
Αλλά ο μηχανισμός αυτός αρχίζει να λειτουργεί σωστά όταν τα φυτά αρχίζουν να ανα­πτύσ­σο­νται για τα καλά. 
Έτσι, αυτό το επιπλέον αζωτούχο λίπασμα στην αρχή της ανάπτυξής τους θα τα βοηθήσει να ξεκινήσουν δυνατά. 

Φύτεμα και απο­στά­σεις μεταξύ φυτών.
Μπορείτε να φυτέψετε τα κουκιά κατευθείαν, χωρίς άλλη προ­ε­τοι­μα­σία. Αυτό βέβαια δεν αποκλείει να φτιάξετε μικρό φυτώριο και να φυτέψετε τα κουκιά σε γλα­στρά­κια απ’ όπου θα τα μετα­φυ­τέ­ψετε στο χώμα όταν μεγαλώσουν λίγο.
Αν φυτεύετε κατευθείαν στο χώμα, είναι καλύτερα να μουσκέψετε τα κουκιά σε νερό μία περίπου ώρα πριν τη σπορά και να ποτίσετε το χώμα μόλις τα σπείρετε. Τα κουκιά φυτεύονται 5 εκατοστά βαθιά σε διπλές σειρές με απόσταση 25–30 εκατοστά το ένα από το άλλο.
Αν πρέπει να φυτέψετε περισ­σό­τε­ρες διπλές σειρές, αφήστε 50–60 εκατοστά απόσταση ανάμεσα σε κάθε σετ.
Κάποιοι καλ­λιερ­γη­τές συνιστούν μικρότερες αποστάσεις, αλλά πρέπει να θυμάστε ότι οι αποστάσεις μεταξύ των φυτών πρέπει να επιτρέπουν καλή κυκλοφορία του αέρα ώστε να απο­φεύ­γονται οι μυκη­τιά­σεις. 
Οι σπόροι (ξηρά κουκιά) χρειά­ζο­νται 10–14 μέρες για να φυτρώσουν. Από τη σπορά μέχρι τη συγκομιδή μεσολαβούν 30 περίπου εβδομάδες. 

Υπο­στη­ρίγ­ματα. 
Μερικές ποικιλίες κουκιών έχουν την τάση να γέρνουν κάτω από το βάρος των καρπών που ωριμάζουν ή ακόμα και να σπάνε τα κλα­διά τους – ιδίως όταν φυσάει πολύ. Γενικά, είναι καλό να βάζετε υπο­στη­ρίγ­ματα. Ένας τρόπος είναι να τοπο­θε­τή­σετε πασσάλους εξωτερικά κάθε διπλής σειράς και να στηρίξετε πάνω τους ένα σύρμα ή ένα γερό σπάγκο. 
Όταν τα κουκιά αρχίσουν να γέρνουν από το βάρος των καρπών ή τον άνεμο, το σύρμα ή ο σπά­γκος θα τα συγκρατήσουν. 

Φυτά σύντρο­φοι. 
Τα κου­κιά τα πάνε πολύ καλά αν φυτευ­τούν κοντά σε πατά­τες, αγγού­ρια, καλα­μπο­κιές, φρά­ου­λες και σέλινο. Μην φυτεύ­ετε κοντά τους κρεμ­μύ­δια ή σκόρδα. 

Χρή­σι­μες καλ­λιερ­γη­τι­κές πληροφορίες 
Τα κου­κιά πρέ­πει να ποτί­ζο­νται λίγο πριν στε­γνώ­σει το χώμα, αλλά μην τα πολυ­πο­τί­ζετε. Απλώς κρα­τή­στε το χώμα υγρό κατά την ανθο­φο­ρία και το δέσιμο του καρ­πού. 
Στα­μα­τή­στε το πότι­σμα όταν οι πρώ­τοι καρ­ποί αρχί­σουν να ξεραίνονται. 
Σε μέρη με πολύ κρύο, καλό είναι να σκε­πά­ζετε τα φυτά με κάποιο πλα­στικό τις πολύ κρύες μέρες του χειμώνα. 
Για να ελέγ­χετε τα ζιζά­νια, πρέ­πει να σκα­λί­ζετε τακτικά και να προ­σέ­χετε μη σπά­σουν τα ευαί­σθητα κλα­διά του φυτού. 

ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Κορ­φο­λο­γή­στε τα φυτά μόλις εμφα­νι­στούν τέσ­σερα τσα­μπιά με άνθη. 

Καλ­λιερ­γη­τικά προβλήματα 
Αν και υπάρ­χουν αρκετά παρά­σιτα, ασθέ­νειες και δια­τα­ρα­χές που μπο­ρεί να προ­σβά­λουν τα κου­κιά, πολύ σπά­νια προ­κα­λού­νται σοβαρά προβλήματα. 

Ασθέ­νειες. 
Τα κου­κιά μπο­ρεί να προ­σβλη­θούν από ερυ­σίβη, μωσαϊκό και ανθρά­κνωση. Για να μειώ­σετε τις πιθα­νό­τη­τες προ­σβο­λής, κρα­τάτε καθαρό τον λαχα­νό­κηπό σας. Απο­φεύ­γετε να πιά­νετε τα φυτά όταν είναι βρεγ­μένα. Ξερι­ζώ­στε και κάψτε τα προ­σβε­βλη­μένα φυτά ώστε να στα­μα­τή­σει η μετά­δοση στα υγιή. Οι ασθέ­νειες που μετα­δί­δο­νται από το χώμα μειώ­νο­νται αν κάθε χρόνο αλλά­ζετε τη θέση των κου­κιών στον κήπο σας. 

Αφί­δες. 
Όταν φτά­νει ο ζεστός και­ρός (τέλος άνοι­ξης, αρχή καλο­και­ριού), πολ­λές φορές εμφα­νί­ζο­νται σοβα­ρές προ­σβο­λές από αφί­δες. 
Για τον έλεγχό τους υπάρ­χουν σπρέι στα κατα­στή­ματα. Μπο­ρείτε επί­σης να φτιά­ξετε ένα δικό σας ακίν­δυνο σπρέι ανα­κα­τεύ­ο­ντας μέσα σε ένα ψεκα­στη­ράκι νερό και απορ­ρυ­πα­ντικό πιά­των και προ­σθέ­το­ντας λίγο οινό­πνευμα. 
Το κορ­φο­λό­γημα των φυτών (βλ. παρα­πάνω) βοη­θάει πολύ επί­σης επειδή απο­μα­κρύ­νο­νται οι κορυ­φές των φυτών όπου μαζεύ­ο­νται οι αφίδες. Ο ζεστός και­ρός μπο­ρεί επί­σης να προ­κα­λέ­σει σήψη στους λοβούς. 
Η παγω­νιά και το χιόνι μπο­ρεί να βλά­ψουν τα νεαρά φυτά κάνο­ντας μαλα­κούς και δια­φα­νείς τους ιστούς του φυτού, το οποίο πέφτει και δεν μπο­ρεί να ξανα­ση­κω­θεί. Προ­στα­τέψτε τα φυτά με ένα πλα­στικό κάλυμμα όταν κάνει πολύ κρύο. 
Οι αρου­ραίοι μπο­ρεί να κλέ­βουν τα κουκιά-σπόρους πριν φυτρώ­σουν ή αμέ­σως μετά. Αν το πρό­βλημα είναι σοβαρό, χρη­σι­μο­ποι­ή­στε ποντικοπαγίδες. 

Δυσκο­λία στο δέσιμο των καρ­πών. 
Είναι σημα­ντικό το τακτικό πότι­σμα. Επί­σης σημα­ντική είναι η προ­φυ­λαγ­μένη θέση των φυτών γιατί έτσι διευ­κο­λύ­νο­νται τα έντομα που επι­κο­νιά­ζουν τα άνθη. 
Το σκα­θάρι των κου­κιών είναι ένα μικρό έντομο που οι προ­νύμ­φες του ανοί­γουν τρύ­πες με διά­με­τρο ένα χιλιο­στό στα ξερά κου­κιά που φυλάσ­σο­νται από προη­γού­με­νες σοδειές. 
Ευτυ­χώς οι περισ­σό­τε­ροι προ­σβε­βλη­μέ­νοι σπό­ροι φυτρώ­νουν κανο­νικά επειδή συνή­θως η κάμπια του σκα­θα­ριού δεν φτά­νει μέχρι το έμβρυο του σπόρου. 
Η κοπριά που έχει μολυν­θεί από ορμο­νικά ζιζα­νιο­κτόνα μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει παρα­μορ­φώ­σεις στις κου­κιές. 
Προ­σέ­χετε λοι­πόν από πού προ­μη­θεύ­ε­στε κοπριά. 

ΚΥΑΜΙΣΜΟΣ Ή ΚΥΑΜΩΣΗ 
Η κατα­νά­λωση κου­κιών, κυρίως φρέ­σκων, έχει συν­δε­θεί με μια αιμο­λυ­τική ασθέ­νεια που ονο­μά­ζε­ται κυα­μι­σμός ή κυά­μωση (κύα­μοι είναι η αρχαιο­ελ­λη­νική ονο­μα­σία των κου­κιών). Η ασθέ­νεια αυτή είναι γνω­στή από την εποχή του Ιππο­κράτη, οφεί­λε­ται στην έλλειψη του ενζύ­μου G6PD ή G6PDH και νοσούν απ’ αυτή το 4–5% των αρρέ­νων παγκο­σμίως. Τα συμ­πτώ­ματα δεν προ­κα­λού­νται μόνο από κου­κιά, αλλά και από φάρ­μακα όπως ασπι­ρίνη, κινίνη κ.ά., καθώς και από λοι­μώ­ξεις όπως τύφος, ηπα­τί­τιδα κλπ. Οι περισ­σό­τε­ροι πάσχο­ντες σήμερα το ξέρουν, καθώς από το 1974 γίνε­ται νεο­γνικό screening μετά τη γέν­νηση των παι­διών από το Ινστι­τούτο Υγείας του Παι­διού (Εθνικό Πρό­γραμμα Προ­λη­πτι­κού Ελέγ­χου Νεο­γνών). Συνε­πώς, όσοι πάσχουν από κυά­μωση δεν πρέ­πει να τρώνε κου­κιά. Ισχύει ακόμα το ιππο­κρα­τικό “κυά­μων απέχετε”.

http://back-to-nature.gr/

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια