Το παρακάτω άρθρο είναι σχεδόν σωστό.
Μόνο που η Ένωση Αγρινίου δεν λέει όλη την αλήθεια.
Λέει την μισή αλήθεια παραλείποντας να κάνει νύξη για τις δικές τις ευθύνες, και για τις ευθύνες των Ενώσεων γενικότερα.
Οι Ενώσεις λοιπόν είναι αυτές που βγάζουν πρώτες τις τιμές των ελιών.
Οι έμποροι ακολουθούν τις τιμές αυτές.
Ασφαλώς υπάρχει καρτέλ και εδώ.
Όταν οι Ενώσεις κοντά στα Χριστούγεννα πάρουν τις ελιές που χρειάζονται και σταματήσουν να αγοράζουν, ο υγιής ανταγωνισμός των εμπόρων μετά κάνει τις τιμές να ανεβαίνουν.
Οι ενώσεις λοιπόν φέρουν τεράστια ευθύνη με τις χαμηλότατες τιμές που δίνουν.
Έκαναν τους ετεροεπαγγελματίες να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος παραγωγής, και να αφήνουν τα λιοστάσια αμάζευτα.
Να μην μπορούν να ρίξουν χρήματα για να τα περιποιηθούν με αποτέλεσμα να τα θερίζουν οι μύκητες και οι ασθένειες.
Θα ακολουθήσουν και οι επαγγελματίες αγρότες, αφού ούτε αυτοί μπορούν να αντέξουν υπό αυτές τις συνθήκες.
Οι τιμές των ελιών που έβγαλαν οι Ενώσεις φέτος το 2016 είναι μικρότερες από αυτές που επικρατούσαν το 1985.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Υπάρχει όμως άλλη μια.
Οι παράγωγοι θα επιβιώσουν έστω με την κάρτα σίτισης, με τα κοινωνικά παντοπωλεία, ακόμα και με μετανάστευση η οποία αυξάνει συνέχεια.
Οι ενώσεις και το εμπόριο όμως πως θα επιβιώσουν χωρίς να βρουν να αγοράσουν παραγωγή;
Δεν θα επιβιώσουν να το ξέρετε.
Θα έχουν την τύχη που είχαν οι καπνοβοιομηχανίες, και κρατήστε αυτό το άρθρο για να θυμάστε τα λόγια μου...
Ήταν απολύτως αναμενόμενο και στην Ένωση Αγρινίου, τουλάχιστον, το είχαμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή. Το είχαμε φωνάξει, σε όλους τους τόνους είχαμε προειδοποιήσει, λέγοντας το προφανές:
Όταν η φορολογική πολιτική ξεπερνά τα όρια του ανεκτού, οι συνέπειες θα είναι δραματικές για την ίδια την παραγωγή και την οικονομία του τόπου.
Παρά ταύτα, η εικόνα και μόνο των πολλών, διάσπαρτων σε όλη την Αιτωλοακαρνανία ελαιώνων, που τα προηγούμενα χρόνια τέτοια εποχή ήταν γεμάτα παραγωγούς και εργάτες που κοπίαζαν για να μαζέψουν απ’ τα δέντρα τον καρπό, ενώ φέτος μοιάζουν έρημα, είναι από μόνη της ικανή να περιγράψει την πραγματικότητα απελπισίας στην οποία έχουν καταδικάσει τον τόπο εκείνοι που αντί της ελπίδας έφεραν την απόγνωση.
Πρόκειται κυρίως για τα ουκ ολίγα λιοστάσια των ετεροεπαγγελματιών.
Σημειώνουμε ότι στην Αιτωλοακαρνανία εκατοντάδες στρέμματα ελαιώνων με πολλές χιλιάδες δέντρα, ανήκουν σε ανθρώπους που ασκούν άλλο επάγγελμα και που παραδοσιακά, όμως, η ελιά ήταν για αυτούς ένα βασικό συμπληρωματικό έσοδο, πολλές φορές μάλιστα ικανό να καλύψει μεγάλο μέρος των οικογενειακών τους αναγκών ή και να στηρίξει την όποια άλλη επαγγελματική τους δραστηριότητα.
Με απλά λόγια, δεκαετίες τώρα, έμποροι, δημόσιοι υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, μισθωτοί και γενικά όλοι όσοι είχαν την τύχη και την ευλογία να κληρονομήσουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο λιοστάσι, μάζευαν τις ελιές για να πληρώσουν τα φροντιστήρια των παιδιών τους, τα δάνεια και άλλες υποχρεώσεις, τα τέλη κυκλοφορίας που καταφθάνουν κι αυτά οσονούπω, …για να μπουν λίγα χρήματα στο σπίτι!
Φέτος, είναι η πρώτη φορά που υπάρχει καρπός στα δέντρα και μάλιστα ικανοποιητικότατος, αλλά οι ετεροεπαγγελματίες παραγωγοί αρνούνται να μπουν στο λιοστάσι, αφού… «δεν συμφέρει», «δεν έχει νόημα», «δεν αξίζει τον κόπο».
Δείτε αναλυτικά τι ισχύει με τη φορολογία των ετεροεπαγγελματιών (χωρίς να υπολογίζεται η εισφορά αλληλεγγύης, η προκαταβολή φόρου και όλα τα υπόλοιπα)
Η Ένωση Αγρινίου, θορυβημένη απ’ το γεγονός ότι οι ελιές ήδη μαυρίζουν και στα λιοστάσια αυτά δεν γίνεται συγκομιδή, αναζήτησε αρκετούς ιδιοκτήτες ετεροεπαγγελματίες παραγωγούς, οι οποίοι και μας εξήγησαν πως ο συνδυασμός της εξοντωτικής φορολογίας και του κόστους συγκομιδής, καθιστά την είσοδό τους στο λιοστάσι εντελώς απαγορευμένη!
Οι περισσότεροι σημείωσαν ότι θα πάνε κάποια στιγμή, όταν λαδώσουν καλά οι ελιές, μόνο και μόνο για να βγάλουν το λάδι της χρονιάς για τις οικογενειακές ανάγκες, ίσως και λίγο περισσότερο, μήπως και πουλήσουν μερικούς τενεκέδες.
Φυσικά, η χύμα διακίνηση ελαιολάδου, που δεν είναι καινούριο φαινόμενο, αλλά αναμένεται να αυξηθεί φέτος, γίνεται χωρίς παραστατικά.
Πρόκειται δηλαδή για "μαύρη αγορά", παραοικονομία. Αυτήν ενισχύει η κυβέρνηση, που όσο κι αν διατείνεται για το αντίθετο, το αποτέλεσμα την διαψεύδει.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του καρπού, δηλαδή, θα μείνει στα δέντρα. Και θα σαπίσει αργότερα κάτω από αυτά.
Ο εθνικός θησαυρός, ο πλούτος της χώρας, αυτός που εξαγόμενος ως βρώσιμη ελιά θα έφερνε έσοδα εκατομμυρίων ευρώ στην Αιτωλοακαρνανία και στη χώρα, θα μείνει εκεί, …να σαπίσει! Αυτό κατάφερε η κυβέρνηση και αυτό είναι μόνο η αρχή.
Οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, αυτοί που αποκλειστικά ζουν απ' την παραγωγή, προς το παρόν συνεχίζουν τη δραστηριότητα και τις εκμεταλλεύσεις τους, γιατί δεν έχουν καμιά άλλη εναλλακτική επιλογή, πλην, ενδεχομένως, τις κάρτες σίτισης και τα κοινωνικά παντοπωλεία.
Και αυτοί, όμως, δεν είναι βέβαιο ότι αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση θα παραμείνουν και θα επιμείνουν και τα επόμενα χρόνια να καλλιεργούν και να παράγουν, για να κερδίζουν λιγότερα από όσα απολαμβάνει ένας άνεργος που στηρίζεται στα επιδόματα και στις κοινωνικές δομές.
Τα σημάδια διάλυσης της παραγωγής έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται εμφανή σε όλους τους τομείς.
Αν αυτός ήταν ο στόχος, ας έχουν την ικανοποίηση οι εμπνευστές των καταστροφικών για την παραγωγή πολιτικών επιλογών ότι τα κατάφεραν άψογα: Και την παραγωγή μειώνουν δραστικά και την παραοικονομία αυξάνουν αισθητά!
Ας έρθουν να δουν τα αποτελέσματα των όσων αποφάσισαν για την αγροτική παραγωγή και την οικονομία!
ΠΗΓΗ
http://www.e-ea.gr/
0 Σχόλια