Προσπαθεί να υψώσει ανάστημα ο ελληνικός χοίρος

«Αυτό που προσφέρει η ελληνική χοιροτροφία είναι διαφορετική ποιότητα και η αγορά το αναγνωρίζει και το πληρώνει»

Στον χορό της αρνητικής τροχιάς των τιμών παραγωγού χορεύει η ελληνική χοιροτροφία, ακολουθώντας αναπόφευκτα το διεθνές τοπίο. Παρόλα αυτά, εμφανίζει μεγαλύτερες αντιστάσεις σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

Όπως επιβεβαιώνουν τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ, η μέση τιμή στις

αρχές Νοεμβρίου διαμορφωνόταν στο 1,36 ευρώ το κιλό/σφάγιο, μειωμένη κατά 5,4% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν και κατά 2,6% σε σύγκριση με έναν μήνα νωρίτερα. Ακόμη, τον Οκτώβριο, η αντίστοιχη μέση τιμή για την κατηγορία E ήταν 1,38 ευρώ, μειωμένη κατά 8,8% σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο και για την κατηγορία S 1,4 ευρώ, μειωμένη κατά 7,7% στο ίδιο διάστημα.

Πάνω από τον μέσο όρο η Ελλάδα

Η χώρα μας εμφανίζει μία από τις μεγαλύτερες τιμές, στο 1,72 ευρώ το κιλό τον Οκτώβριο.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Νέας Ομοσπονδίας Χοιροτροφικών Συλλόγων Ελλάδας, Γιάννη Μπούρα, «οι δικές μας τιμές κρατήθηκαν, λόγω των κρουσμάτων πανώλης στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία. Αλβανοί έμποροι που έπαιρναν από εκεί στράφηκαν στην Ελλάδα, κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη στήριξη της τιμής». Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αναφέρει πως η υπερπαραγωγή σε διεθνές επίπεδο οδήγησε σε πτώση των τιμών.

Ο Γιώργος Κελαϊδίτης, χοιροτρόφος με καθετοποιημένη μονάδα στη Χαλκίδα, αναφέρεται στην κυκλικότητα όσον αφορά τη «συμπεριφορά» των τιμών. «Εάν δεν προκύψει κάποιος εξωγενής ακραίος παράγοντας, ο κλάδος έχει μια κυκλικότητα τριών ετών. Μια χρονιά οι τιμές είναι υψηλές, οι παραγωγοί θα αναζητούν τρόπο να αυξήσουν τη δυναμικότητά τους, υπάρχει μια χρονιά που οι τιμές αρχίζουν και διορθώνουν και μια καλή χρονιά που κάνει τους παραγωγούς να θέλουν να μειώσουν την παραγωγή τους, και έτσι επέρχεται πάλι μετά η αυξημένη τιμή λόγω της μειωμένης προσφοράς», εξηγεί. Και συμπληρώνει: «Τα τελευταία δύο χρόνια, με τις τιμές αρκετά καλές και τα περιθώρια θετικά, η χοιροτροφία στο δυτικό ημισφαίριο αύξησε τη δυναμικότητά της και βελτίωσε τους δείκτες παραγωγής, δίνοντας παραπάνω κιλά κρέατος. Ποσότητες, οι οποίες μέχρι ενός σημείου απορροφήθηκαν με εξαγωγές προς ασιατικές χώρες, τους τελευταίους δώδεκα μήνες εμφάνισαν μία κόπωση, με αποτέλεσμα να έχουμε διεθνώς πίεση της τιμής».

Αντιστάσεις και προοπτική για την ελληνική χοιροτροφία

ΦΩΤΟ: Κτήμα Βαβουράκη

Παρακολουθώντας κανείς τα επίσημα στατιστικά στοιχεία γύρω από την πορεία της τιμής παραγωγού, προκύπτει ότι οι Έλληνες παραγωγοί καταφέρνουν στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου να απολαμβάνουν υψηλότερες τιμές από τους συναδέλφους τους των άλλων χωρών-μελών της ΕΕ.

«Αυτό που προσφέρει η ελληνική χοιροτροφία είναι διαφορετική ποιότητα και η αγορά το αναγνωρίζει και το πληρώνει», υπογραμμίζει ο αντιπρόεδρος του ΣΕΚ, αρμόδιος για θέματα χοιροτροφίας, Γιώργος Διδάγγελος. Ο ίδιος, ωστόσο, αναφέρεται με έμφαση στην απειλή που συνιστούν οι ελληνοποιήσεις για τον κλάδο, τονίζοντας πως «η συστηματική εξαπάτηση του καταναλωτή δημιούργησε ως έναν βαθμό τη συρρίκνωση του ποσοστού αυτάρκειας στο 30%». Όπως εξηγεί, «όταν διαπίστωσαν οι προηγμένες χοιροτροφικές χώρες της Ευρώπης ότι εδώ έδιναν την παραγωγή τους χωρίς να εξετάζεται η κατηγορία και ταυτόχρονα γινόταν υποκατάσταση μέρους της κατανάλωσης με εισαγόμενα που πωλούνταν ως ελληνικά, σταδιακά οδηγήθηκε σε συρρίκνωση η εγχώρια παραγωγή». Ο κ. Διδάγγελος κατέληξε με έμφαση πως η προοπτική για την ελληνική χοιροτροφία περνάει μέσα από την αντιμετώπιση των ελληνοποιήσεων, και μέσα από έναν σχεδιασμό σε κεντρικό επίπεδο στη βάση των υπαρκτών δυνατοτήτων του κλάδου. «Μπορούμε να αυξήσουμε την παραγωγή μας, δεδομένου ότι οι υφιστάμενες μονάδες έχουν αποκτήσει πλέον εξειδικευμένη γνώση, έχουν το “know how”, έχουμε βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητά μας», σημείωσε.

«Το φρέσκο πουλάει»

«Οι τιμές για το ελληνικό χοιρινό μπορούν να είναι υψηλότερες –εκτός από περιόδους πολύ χαμηλής κατανάλωσης μέσα στον χρόνο– γιατί αφενός η υψηλή του ποιότητα πληρώνεται από τους “λάτρεις” του ελληνικού, αφετέρου η τελική τιμή, στην οποία φτάνει με τα μεταφορικά κόστη το εισαγόμενο, είναι τέτοια που επιτρέπει να κρατήσει σε κάποια επίπεδα την τιμή ο παραγωγός, για ένα προϊόν που είναι άλλης ποιότητα και πιο φρέσκο», υποστηρίζει από την πλευρά του ο Γιάννης Μπούρας. Ο ίδιος εμφανίστηκε συγκρατημένος να κάνει προβλέψεις για το άμεσο μέλλον, διακρίνοντας μια τάση συντήρησης στον κλάδο, ακόμα και για τις μεγάλες μονάδες, υπό τις παρούσες συνθήκες που επικρατούν σε διεθνές επίπεδο. Συμπλήρωσε, όμως, πως στην πορεία, και εφόσον τα πράγματα εξελιχθούν «όπως πρέπει, θα πρέπει να δυναμώσουν παραπέρα οι μεγάλες και βιώσιμες μονάδες».

ΦΩΤΟ: Georgia Goudra

Για «λαμπρές προοπτικές», κάνει λόγο ο Γιώργος Κελαϊδίτης. «Το χοιρινό, μαζί με το κοτόπουλο, είναι το λευκό κρέας χαμηλού κόστους και υψηλής διατροφικής αξίας, στο οποίο θα στηρίξει ο καταναλωτής την πρόσληψη πρωτεΐνης. Το ελληνικό χοιρινό, δε, εξακολουθεί να έχει το πλεονέκτημα της εντοπιότητας, της γευστικότητας, της φρεσκάδας, και εμείς οι χοιροτρόφοι το κεφαλαιοποιούμε μέσα από τα δικά μας κανάλια. Βλέπουμε ότι υπάρχει ζήτηση για μεγαλύτερες ποσότητες, αρκεί να μπορέσεις να συνδέσεις το προϊόν σου με την προέλευσή του και με την προστιθέμενη αξία που φέρει λόγω της εντοπιότητάς του».

«Η ελληνική παραγωγή πρέπει να στοχεύσει από το παραδοσιακό κρεοπωλείο μέχρι τη μεγάλη αλυσίδα»

Μιλώντας για τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ, ο κ. Κελαϊδίτης υπογράμμισε πως «ζητούν αξιόπιστες συνεργασίες μεγάλης κλίμακας με χοιροτροφικές επιχειρήσεις ή συνεργασίες χοιροτροφικών μονάδων. Εκεί, δηλαδή, μιλάμε για ποσότητες. Η ελληνική παραγωγή πρέπει να στοχεύσει από το παραδοσιακό κρεοπωλείο μέχρι τη μεγάλη αλυσίδα. Μπορούμε να διεκδικήσουμε το κομμάτι που δικαιούμαστε στα ράφια των σούπερ μάρκετ υπό προϋποθέσεις και με προσπάθεια». Υπογράμμισε πως ο καταναλωτής είναι διατεθειμένους να πληρώσει «λίγο, όχι πολύ, παραπάνω για την ποιότητα και την ελληνικότητα του χοιρινού» και πως «συν τοις άλλοις η ελληνική χοιροτροφία έχει εκσυγχρονιστεί και μπορεί να παράγει σε κοστολόγια εξίσου χαμηλά και με υψηλούς δείκτες όπως οι Ευρωπαίοι». Σε κάθε περίπτωση, όμως, κατέληξε, «για όποιο κανάλι διάθεσης κι αν πρόκειται, πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξει η ορθή αντιμετώπιση μιας μεγάλης πληγής όλα τα τελευταία χρόνια στην εμπορία κρέατος, που δεν είναι άλλη από τις ελληνοποιήσεις».

Κατανομή χοιροειδών ανά περιφέρεια και κατηγορία το 2017

						εκ των οποίων
Περιφέρεια	Σύνολο χοιροειδών	Χοιρίδια (<20 κ.)	Χοίροι (20-<50 κ.)	Χοίροι προς πάχυνση (>=50 κ.)	Χοίροι αναπαραγωγής (>=50 κ.)	Χοίροι αναπαρ. Αρσενικοί	Χοίροι αναπαρ. Θηλυκοί
Αν. Μακεδ.-Θράκη	61.023	14.166	13.179	25.974	7.704	471	7.233
Κεντρ. Μακεδονία	94.322	21.984	21.543	36.783	14.012	940	13.072
Δυτ. Μακεδονία	15.358	2.949	2.419	7.268	2.723	387	2.336
Θεσσαλία	132.401	40.475	32.360	44.396	15.171	783	14.388
Ήπειρος	135.275	35.256	29.770	55.555	14.694	383	14.311
Ιόνια Νησιά	1.794	580	473	406	335	33	302
Δυτική Ελλάδα	98.564	32.618	18.907	25.477	21.562	1.373	20.189
Στερεά Ελλάδα	72.962	15.281	15.983	29.804	11.894	961	10.933
Πελοπόννησος	65.017	17.578	18.708	23.049	6.582	189	6.393
Αττική	1.916	357	513	719	327	60	267
Β. Αιγαίο	6.141	1.947	1.422	1.565	1.208	216	992
Ν. Αιγαίο	12.258	3.185	2.924	2.544	3.606	469	3.137
Κρήτη	45.656	17.482	8.494	12.807	6.874	655	6.219
Σύνολο	743.588	203.858	166.695	266.345	106.690	6.918	99.772

Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ, 2017
Σημείωση: το σύνολο αφορά όλα τα επισήμως καταγεγραμμένα χοιροειδή, ανεξαρτήτως δυναμικότητας μονάδας

ypaithros.gr