Το ψάρεμα καλαμαριών και χταποδιών είναι κατεξοχήν από τα πιο διαδεδομένα ψαρέματα. Πολλοί είναι αυτοί που μυήθηκαν στον όμορφο κόσμο του ψαρέματος χάρης σε αυτά τα δύο κεφαλόποδα. Μάλιστα τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν αρκετοί που επιδίδονταν με μανία στο ψάρεμα χταποδιών καθ όλη την διάρκεια του φθινοπώρου, του χειμώνα και αρχές τις άνοιξης.
Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Από την μια το πλήγμα που δέχθηκαν τα χταπόδια από τους λαγοκέφαλους και από την άλλη η απληστία και η απερισκεψία ορισμένων που συνήθιζαν να βγάζουν δεκάδες χταπόδια κάθε εξόρμηση ανεξαρτήτως μεγέθους οδήγησε το ψάρεμα αυτό σε παρακμή.
Παλιά ήταν ζήτημα λεπτών μέχρι να πιάσεις ένα χταπόδι ενώ σήμερα πρέπει να αγωνίζεσαι για ώρες για να πιάσεις ένα –δύο το πολύ. Από την άλλη το ψάρεμα τον καλαμαριών έχει γίνει και αυτό αρκετά ενδιαφέρον αφού τα καλαμάρια βγαίνουν στις ακτές κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες σε μεγάλους αριθμούς προσφέροντας μεγάλη ικανοποίηση στους ψαράδες που ασχολούνται με αυτό το ψάρεμα.
Παλιά ήταν ζήτημα λεπτών μέχρι να πιάσεις ένα χταπόδι ενώ σήμερα πρέπει να αγωνίζεσαι για ώρες για να πιάσεις ένα –δύο το πολύ. Από την άλλη το ψάρεμα τον καλαμαριών έχει γίνει και αυτό αρκετά ενδιαφέρον αφού τα καλαμάρια βγαίνουν στις ακτές κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες σε μεγάλους αριθμούς προσφέροντας μεγάλη ικανοποίηση στους ψαράδες που ασχολούνται με αυτό το ψάρεμα.
Σε ορισμένες περιοχές το ψάρεμα καλαμαριών και το ψάρεμα χταποδιών γίνετε με τον ίδιο τρόπο. Βασικά με μια σαγλαντζιά όπου στην περίπτωση των χταποδιών χρησιμοποιούμε ομοιώματα ψαριών και κάβουρες με κάποιο βάρος ενώ στην περίπτωση των καλαμαριών χρησιμοποιούμε καλαμαριέρες με κάποιο βάρος.
Επειδή όμως αυτούς τους μήνες Φεβρουάριο, Μάρτιο και αρχές Απριλίου τα καλαμάρια αρχίζουν να εγκαταλείπουν της ρηχές ζώνες και να κινούνται σε ποιο βαθιά νερά . Ενώ τα χταπόδια για να γλιτώσουν από τους λαγοκέφαλους αλλά και την υπερβολική ενόχληση στα ξέβαθα μετακομίζουν και αυτά σε ποιο βαθιά νερά μπορούμε να συνδυάσουμε το ψάρεμα αυτό και να στοχεύουμε με τον ίδιο εξοπλισμό σε ένα εκ των δύο.
Πολύ απλά και εύκολα θα διαμορφώσουμε τον εξοπλισμό μας με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ελκυστικός και για τα χταπόδια αλλά και για τα καλαμάρια. Τα χταπόδια τις περισσότερες φορές πιάνονται από τα καρφιά που βρίσκονται στο βάρος μας. Έτσι θα χρησιμοποιήσουμε ένα κάβουρα με καρφιά και βάρος στο κάτω μέρος της σαγλανζιάς μας. Ακολούθως πιο πάνω περίπου 10 εκατοστά θα βάλουμε κάποιο ομοίωμα από ψάρι. Αυτά τα υλικά ο κάβουρας και το ψάρι είναι αρκετά για να δελεάσουν ένα χταπόδι. Μερικά εκατοστά πιο πάνω θα προσθέσουμε μια γουρουνίτσα (καλαμαριέρα) και ποιο πάνω από αυτήν ακόμη μία στην αντίθετη κατεύθυνση. Δηλαδή η σαλγαντζιά μας θα έχει ολικό μήκος 40-50 εκατοστά. Τα καλαμάρια συνήθως χτυπάνε τις καλαμαριέρες πάνω από το βυθό έτσι στο σημείο που τοποθετήσαμε τις καλαμαριέρες έχουμε αρκετές πιθανότητες να πιάσουμε καλαμάρια εάν υπάρχουν στην περιοχή.
Τώρα η μισίνα που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να είναι αρκετά χοντρή 80-120mm για να μπορούμε να δουλεύουμε την σαγλαντζιά μας χωρίς να μας ‘κόβονται τα χέρια’.
Θα κινηθούμε σε βάθη πέραν των 40 μέτρων όπου ο βυθός ξεκινάει να είναι σκοτεινός και θα ξεκινήσουν να φωσφορίζουν και οι καλαμαριέρες μας. Μπορούμε να ψαρέψουμε σε βάθος μέχρι και 70 μέτρα. Θ α επιλέξουμε κυρίως περιοχές με άμμο και φυκιάδες καθώς εκεί έχουμε περισσότερες πιθανότητες να βρούμε τα μαλάκια. Η σαλγαντζιά μας πρέπει να έχει μισίνα περίπου 90 -100 μέτρα γιατί σε περίπτωση που βρούμε δυνατά ρεύματα θέλουμε να έχουμε κάποια επιπλέον μέτρα μισίνας.
Θα δουλέψουμε την σαγλαντζιά με τον ίδιο τρόπο όπως ψαρεύουμε τα χταπόδια και τα καλαμάρια , δηλαδή θα πραγματοποιούμε μικρές κινήσεις έτσι ώστε τα υλικά μας να ‘παίζουν’ κοντά στον πυθμένα. Μόλις νιώσουμε το επιπρόσθετο βάρος τότε ξεκινάμε γρήγορο και ασταμάτητο τράβηγμα προς τα επάνω.
Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να ψαρεύουμε ταυτόχρονα και για καλαμάρια και για χταπόδια ενώ πολλές φορές θα παρατηρήσετε ότι κάποια χταπόδια θα επιτεθούν και στις καλαμαριέρες σας.
http://www.ortsa.gr/
