Χρυσές δουλειές κάνουν κάποιοι επιτήδειοι στη χώρα μας, οι οποίοι, με αφορμή τη χαμηλή φετινή ελληνική παραγωγή, εισάγουν ελαιόλαδα σε χαμηλές τιμές κυρίως από Ισπανία και αφού τα «ελληνοποιήσουν» τα πουλάνε σαν ελληνικά. «Φορτία ισπανικού λαδιού, χαμηλής ποιότητας εισάγονται στη χώρα μας από εταιρείες που τα διαθέτουν όχι σαν ισπανικά αλλά σαν υψηλής ποιότητας ελληνικά», κατάγγειλε στη Βουλή ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αθ. Τσαυτάρης. Ωστόσο ο υπουργός αλλά και ο ΕΦΕΤ τηρούν σιγή ιχθύος και δεν αναφέρουν ονόματα εταιρειών, όπως έχουν κάνουν σε άλλες περιπτώσεις. Στο μεταξύ αυξάνουν οι αντιδράσεις κατά της έκθεσης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), που εκτός από τη διάρκεια ζωής του γάλακτος ζητά και για το ελαιόλαδο να μπορεί ελεύθερα να αναμιγνύεται με άλλα έλαια (σπορέλαια) και να πωλείται εν συνεχεία στο εμπόριο ρίχνοντας έτσι την τελική τιμή του λαδιού που φθάνει στα χέρια του καταναλωτή.
«Ελληνοποιήσεις» λόγω μειωμένης ελληνικής παραγωγής
Μια εταιρεία κατάφερε να ελληνοποιήσει 55 τόνους εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου. Μεταχειρίστηκε περίπου 28.000 κιλά που ήταν απλό λάδι - όχι εξαιρετικά παρθένο - ως εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο. Αυτό ανέφερε πρόσφατα στην Βουλή, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αθ. Τσαυτάρης. Ωστόσο παραδέχτηκε ότι «αν κάποιος κερδίζει 200.000 ευρώ και του βάλουμε 1.000 ευρώ πρόστιμο, θα το ξανακάνει και θα το ξανακάνει».
Σύμφωνα με το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου (IOC), οι ισπανικές εξαγωγές, για την περίοδο Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου του 2013, ανήλθαν σε 237.000 τόνους, παρουσιάζοντας μια αύξηση, κατά 33%, σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή, ενώ μειωμένες παρουσιάζονται οι τιμές παραγωγού, κατά -31%, σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Είναι σίγουρο ότι κάποιες από αυτές τις ποσότητες θα έρθουν και στη χώρα μας. Το ερώτημα είναι αν ο καταναλωτής αγοράζει αυτό το ελαιόλαδο σαν ισπανικό ή σαν ελληνικό.
Τα Ελ3Π (Ελαιοκομικά Προϊόντα Πιστοποιημένης Ποιότητας), από το Νοέμβριο του 2013, είχαν θέσει με γραπτό υπόμνημά τους προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στο οποίο ζητούσαν την ενίσχυση των ελέγχων για την προστασία από φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού και την υπεράσπιση της αυθεντικότητας και γνησιότητας των ελαιολάδων από παράτυπες εισαγωγές - ελληνοποιήσεις. Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο διευθυντής της Κοινοπραξίας των Ελ3Π κ. Ζαμπούνης, «είμαστε οι πρώτοι που καταγγείλαμε δημόσια τον πρόβλημα. Όμως το υπουργείο αρκέστηκε σε μια σύσκεψη. Ο ΕΦΕΤ προχώρησε σε κάποιους ελέγχους στα λιμάνια της χώρας αλλά έχει πενιχρά μέσα. Και βέβαια μιλάμε για ενδοκοινοτικές εισαγωγές, που η συναλλαγή αυτή, εκτός από ιδιαίτερα κερδοφόρα είναι δύσκολο να καταγραφεί και συλληφθεί. Ένα πιθανό δρομολόγιο είναι το εξής: Πέρυσι, η Ισπανία ήταν ελλειμματική και για αυτό εξήχθησαν από την Ελλάδα προς Ισπανία χιλιάδες τόνοι χύμα ελαιολάδου. Κάποιοι Ισπανοί χονδρέμποροι, που έχουν στα χέρια τους τα περυσινά τιμολόγια, μπορούν φέτος να επιστρέψουν ελαιόλαδα, ισπανικά και οποιαδήποτε ποιότητας, αλλά σαν «ελληνικής προέλευσης». Να σας αναφέρω ότι σήμερα ελαιόλαδο στην Ισπανία που χαρακτηρίζεται σαν έξτρα παρθένο, πωλείται από 1,85 μέχρι 2,60 ευρώ το κιλό, τιμή χαμηλότερη από αυτή των 3 ευρώ που είναι στη χώρα μας. Αν βάλουμε και 15 σεντς μεταφορικά (λιγότερα αν είναι τα φλέξι σε κοντέινερ), το κέρδος είναι τεράστιο. Η εισαγωγή μπορεί να γίνει είτε απ' ευθείας από την Ισπανία, είτε μέσω Ιταλίας».
Ελαιόλαδο και έκθεση ΟΟΣΑ
Στο μεταξύ συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις με την τρόικα, η οποία «πιέζει» να αποδεχτεί η ελληνική κυβέρνηση τα μέτρα που προτείνει η έκθεση του ΟΟΣΑ. Όπως είναι γνωστό, η έκθεση του ΟΟΣΑ κάνει αναφορά και σε δύο σημαντικά θέματα της διακίνησης - χρήσης ελαιολάδου και συγκεκριμένα προτείνει:
α) την άρση της ισχύουσας απαγόρευσης ανάμιξης του ελαιολάδου με άλλα φυτικά έλαια και
β) την απελευθέρωση της ισχύουσας διάταξης στην μαζική εστίαση για την μέγιστη συσκευασία ελαιολάδων (5 λίτρα).
Ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι τα φθηνότερα ανάμεικτα ελαιόλαδα θα πρέπει να είναι προσιτά σε χαμηλότερες τιμές στα νοικοκυριά με περιορισμένη αγοραστική δύναμη. Επίσης θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε περισσότερες ποσότητες στις καθημερινές ανάγκες της νοικοκυράς, όπως για παράδειγμα στο τηγάνισμα.
Όπως επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος της Κοινοπραξίας των Ελ3Π κ. Ζαμπούνης, «η άρση της ισχύουσας απαγόρευσης ανάμιξης του ελαιολάδου με άλλα φυτικά έλαια θα είναι η «ταφόπλακα» για την παραγωγή του ελαιολάδου στη χώρα μας. Ωστόσο παρά τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε η έκθεση για το φρέσκο γάλα, δεν υπάρχουν πολλές αναφορές στο ελαιόλαδο, πλην κάποιες ερωτήσεις βουλευτών στη Βουλή το τελευταίο χρονικό διάστημα. Φέτος η ελληνική παραγωγή είναι μειωμένη και μπορεί να μην φανούν τα αρνητικά αποτελέσματα. Όμως στο μέλλον, όταν η παραγωγή θα είναι αυξημένη, τότε θα φανεί το μέγεθος της καταστροφής».
Κινδύνους για τους καταναλωτές αλλά και τους παραγωγούς «βλέπει» και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Ελαιολάδου Τυποποίησης Ελαιολαδου (ΣΕΒΙΤΕΛ) στις προτάσεις του ΟΟΣΑ. «Έχει κατ' επανάληψη γίνει ξεκάθαρο και αποδεκτό (και μετά από δημόσια διαβούλευση και συσκέψεις με τις επαγγελματικές οργανώσεις) ότι χωρίς κανένα όφελος από πλευράς ανταγωνισμού και επιπέδου τιμών, η κατάργηση των δύο αυτών ρυθμίσεων θα δημιουργήσει μετά βεβαιότητας κινδύνους για τους καταναλωτές, αλλά και τους ελαιοπαραγωγούς, ενώ ταυτόχρονα θα έχει παράπλευρες αρνητικές συνέπειες και στρεβλώσεις στη συνολική λειτουργία της αγοράς» σημειώνει.
«Αν αποδεχτεί η κυβέρνηση αυτά που λέει ο ΟΟΣΑ για το ελαιόλαδο θα φέρει καταστροφικά αποτελέσματα για την ελληνική παραγωγή», καταγγέλλει ο πρόεδρος των Γεωπόνων του Κόσμου κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης και προσθέτει: «Η ανάμιξη ελαιολάδου με σπορέλαιο είναι φανερό ότι υποκινείται από τις χώρες του βορρά, ώστε να στραγγαλιστεί ακόμη μία φορά το «χρυσό προϊόν» του νότου και οι παραγωγοί του». Σύμφωνα με τα στοιχεία του USDA, που ανέλυσε και μας παρουσίασε ο κ. Σελκιζιώτης, «η Ευρωπαϊκή ένωση εισάγει περί τους 17 εκατ. τόνους ελαιόκαρπων (κυρίως από ΗΠΑ, Βραζιλία, Αργεντινή, Παραγουάη, Ν. Αφρική, Ινδία κ.α.), ενώ παράγει 26 εκατ. τόνους στις 27 χώρες μέλη της (σε σύνολο ελαιούχων σπόρων) και μαζί με ότι αποθέματα, από προηγούμενες χρονιές, επεξεργάζεται (σύνθλιψη) στα σπορελαιουργία της περί τους 48 - 50 εκατ. τόνους για παραγωγή σπορέλαιων, αλεύρων και ζωοτροφών. Από την ποσότητα αυτή και για την εμπορική περίοδο 2013/2014, αναμένεται μια παραγωγή σπορελαίων στην Ευρώπη αυξημένη, κατά 7%, από τις προηγούμενες χρονιές, που θα αγγίξει τους 17 εκατ. τόνους. Σε αυτούς αν προστεθούν και άλλα 8,5 εκατ. από εισαγωγές από τρίτες χώρες και άλλα 2 εκατ. από αποθέματα στις δεξαμενές τους, μαζεύονται περίπου 27 εκατ. τόνοι σπορέλαια, τα οποία δεν πρέπει να μείνουν απούλητα».
Σταύρος Παϊσιάδης
info@agrotypos.gr
http://www.agrotypos.gr/
